سنسور اشنایدر الکتریک

سنسور اشنایدر الکتریک

سنسور یک تجهیز الکتریکی است که برای به دست آوردن بعضی پارامترهای فیزیکی مانند فشار، دما، شدت نور و غیره مورد استفاده قرار می‌گیرد. خروجی یک سنسور الکتریکی می‌تواند سیگنال آنالوگ یا دیجیتال باشد که برای پردازش‌های مورد نیاز به سخت‌افزار یا نرم‌افزار منتقل می‌شود. هر سنسور با توجه به پارامتر فیزیکی و ساختاری که اندازه‌گیری می‌کند، اصول کاری متفاوتی دارد. اما یک ویژگی مشترک بین تمامی سنسورها وجود دارد و آن این است که همه آن‌ها مبدل یک پارامتر فیزیکی به سیگنال الکتریکی می‌باشند. سنسورها را می‌توان از نظر نوع سیگنال خروجی، نوع عملکرد، نوع اندازه‌گیری پارامتر فیزیکی، منبع توان، تکنولوژی استفاده شده برای عملکرد آن‌ها، نوع ساختمان و محل نصب دسته‌بندی کرد.

سنسورها با توجه به نوع خروجی به چند دسته می‌توانند تقسیم شوند؟

خروجی دیجیتال: خروجی این سنسورها داده‌های دیجیتالی است که قابلیت خوانده شدن از طریق گذرگاه‌های ارتباطی موازی یا سری مانند آی۲سی، اس پی آی و غیره را دارند. این سنسورها برای تشخیص داده‌های دو حالتی مانند خاموش/روشن، صحیح/خطا، هست/نیست استفاده می‌شوند. سنسورهای نور و سنسورهای شتاب‌سنج نمونه‌هایی از این دسته‌بندی هستند.   خروجی آنالوگ: این سنسورها در خروجی خود یک سیگنال آنالوگ دارند که با کمیت اندازه‌گیری شده متناسب است. اکثر پارامترهای فیزیکی مانند دما، فشار، سرعت، جابجایی و غیره میزان‌های آنالوگ هستند. غالبا در این سنسورها هر پارامتر اندازه‌گیری شده به یک سیگنال از نوع جریان یا ولتاژ نسبت داده می‌شود که با دریافت این سیگنال، میزان کمیت مورد نظر مشخص خواهد شد.